Tekst wake 3 januari 2016

Sinds de oorlog in voormalig Joegoslavië is de stroom vluchtelingen niet zo groot geweest in ons land en inEuropa. Vluchtend voor oorlog hebben mensen weinig keus: ze varen in te kleine bootjes voor te veel geld de Middelandse zee over en bereiken de zuidgrenzen van ons werelddeel.
De situatie daar is onvoorstelbaar slecht. Stichting Bootvluchteling zet zich in waar acuut nood is, op alle plekken waar vluchtelingen aankomen. Momenteel concentreert die hulp zich op Lesbos, Kos, Leros en in Athene. Op de facebookpagina schreef deze organisatie een “feestdagen Marathon” over de hulp rond Kerst en Nieuwjaar. Daaruit geef ik u een bloemlezing.
Gespot: een brancard van twee stokken en een Arabisch tapijt. Een oude vrouw is hierop van Syrië naar Turkije gedragen en meegekomen op de boot. Nu ligt hij verlaten op het strand. De reis van de vrouw gaat verder, met naar wij hopen voldoende handen en middelen om haar te dragen.
Nauber Baban kwam als vluchteling uit Koerdistan in de jaren 90. Nu is hij vrijwilliger voor Stichting Bootvluchteling in Athene. Hij helpt de boten aan land brengen, droge kleding en water uidelen, maar ook is hij paraat als er midden in de nacht iemand op zijn weg komt die naar het ziekenhuis moet.

Kerstavond op Lesbos: Het team is bijeengekomen, telefoons en auto’s gereed. Maar zij kunnen samen kerst vieren om juist de komende dagen warmte en een lichtstraal door te kunnen geven. Lichtpuntjes hoef je niet te zoeken. Je kunt er ook een zijn.
1e Kerstdag. Een groep komt rustig binnenvaren. Een aantal opvarende blijkt geen zwemvest te dragen. Dat komt vaker voor.
27/12 Stichting Bootvluchteling werkt nauw samen met andere organisaties. Het international rescueteam heeft een nieuw kamp geopend waar vluchtelingen een tussenstop kunnen maken. Stichting Bootvluchteling verleent medische zorg in het kamp. Vandaag arriveren 10 boten.
Er zijn 50 BIOMass Stoves overhandigd aan kamp Tepe. Dat zijn kompacte kookkacheltjes.
30/12 Soms komen ook ’s nachts boten aan. Maar gisteren stond er flinke wind en waagde gelukkig niemand de oversteek.
31/12 Doordat de registratie wat achter loopt blijven mensen wat langer in dit kamp waar de temperatuur deze nacht tot onder het vriespunt komt. Op Lesbos alleen al kwamen dit jaar 350.000 vluchtelingen aan. Voor het nieuwe jaar wensen wij hen een veilige plek in Europa en het begin van een nieuwe toekomst voor hen.

In Nederland is de ontvangst heel wisselend. Ik ben blij als ik asielzoekers hoor zeggen: het is goed in Nederland, iedereen is goed voor mij! Dat is onder andere dankzij 11.000 nieuwe vrijwilligers die zich het afgelopen jaar aanmeldden bij Vluchtelingenwerk! En dan natuurlijk al die andere vrijwilligers die actief zijn geworden.

Er speelt bij anderen angst en onzekerheid. 
In Den Bosch is op kerstavond jaarlijks de lichtjesprocessie waarbij herdenken van dierbaren centraal staat. Op het laatste moment werden 50 vluchtelingen uitgesloten van deelname. Uit angst voor opruiende moslims, en ook uit angst voor reacties van de eigen gemeente (Wat doen die mensen hier,zullen ze zeggen).
In Kaatsheuvel zijn sommige ouders van kinderen uit het speciaal onderwijs bang dat de route langs het nieuwe AZC niet meer veilig is. Besloten wordt, na veel gesprekken, dat deze kinderen begeleid zullen worden op hun route.
De noodopvang in een recreatiepark in Kaatsheuvel biedt 1.200 vluchtelingen een plek, tot 1 april. Mooi zou je zeggen. Maar er zijn wel tientallen afmeldingen, niet alleen voor een paar dagen maar ook voor het hele seizoen. Dat komt vast ook door de honderden Europeese migranten (uit het Oostblok) die hier permanent wonen. 

Samen kunnen wij het, is de titel van een initiatief van mensen die hun stem willen laten horen tegenover de ongefundeerde negatieve geluiden inzake de opvang van vluchtelingen. U kunt de petitie tekenen, informatie staat op de liturgie. 

Waar zijn vluchtelingen dan wel welkom? In Wolvega bijvoorbeeld.
Gisteren bij 1 Vandaag was er ook mooi portret van de nieuwe bewoners in Wolvega, Ze woonden in AZC Oranje, en hebben recht op een woning. De Overheid biedt sinds kort sobere huisvesting: meer mensen bij elkaar, gezamenlijk gebruik van sanitair en keuken. Dat is een teleurstelling voor de vluchtelingen, ze zouden ooit een huis krijgen. Dat komt ook wel, maar later. Gemeente Wolvega heeft een school omgebouwd in kleine eenheden. De gezinnen uit het AZC worden gekoppeld aan een vrijwilliger die ze welkom heet en helpt bij het thuisraken in Wolvega.

In Zeist / Soesterberg bijvoorbeeld.
Op Oudejaarsdag waren er heel veel oliebollen voor de mensen in de Noodopvang. Het Platform Welkom in Zeist – straks meer daarover- kreeg massaal gehoor op de oproep daarvoor.
Er was een feestje met warme koffie en bollen, en een djembe-band. En wie het te koud of te eng vond kreeg oliebollen op de kamer bezorgd. Inwoners van Zeist en Soest hadden (soms voor het eerst) oliebollen gebakken en kwamen om samen met vluchtelingen warme chocolademelk te drinken.
En dit was tijdens het laatste 8-uur journaal van vorig jaar bij de NOS te zien.

Ook de mensen in de vreemdelingendetentie kregen een presentje voor Kerst. Natuurlijk Een telefoonkaart, al jaren een goede traditie om mensen de kans te geven hun geliefden een keer of extra te bellen. En daarbij kregen alle 155 mensen ook een roos, een teken van liefde en verbinding.
Er is genoeg geld om de komende maanden, met Pasen en Pinksteren, weer een telefoonkaart te geven, en tussendoor ook de nieuwe mensen die binnen komen.

Auteur: Tetske Haalboom