Auteur archieven: Jacques Roeleveld

Situatie nu 3 april 2016

Waar is in het vluchtelingendebat een besef van menselijkheid en barmhartigheid?
In een toekomstig Nederland zal wel met verbijstering teruggekeken worden naar de geschiedenis van deze jaren. Ons Nederland van koploper op het pad van waarborgen van de internationaal neergeschreven mensenrechten weggezakt naar ver achterin de rij. Een land waar de landsoverheid daarom voor de Europese rechter wordt gesleept door de protestantse kerk. Ondenkbaar in de vier voorafgaande eeuwen. Vijfentwintig jaar lang  grove schending van de mensenrechten en van wet- en regelgeving door het heftiger opsluiten van ongedocumenteerde mensen zonder strafblad dan van criminelen. Ongedocumenteerden die met de strafrechter in aanraking zijn gekomen zitten in het detentiecentrum slechter dan in een strafgevangenis.

Niet dat de staatssecretaris naar ons heeft geschreven: U met Uw waken hebt gelijk: wij kappen er mee. Nee, dat niet. Niet dat onze volksvertegenwoordigers bij meerderheid ons zo iets meldden. Detineren is bij het Terugkeerbesluit, deel van de wetgeving in Europa en in Nederland, alleen toegestaan als uiterste maatregel in het kader van de staatsveiligheid en hoge vluchtgevaarlijkheid. Het aantal gedetineerden liep de laatste tijd flink terug. Bij de rapportage vorig najaar aan de Tweede Kamer stond als feitelijke toelichting dat dit het gevolg was van het detineren alleen als laatste redmiddel: ultima ratio. Gevorderd inzicht? Een verre, trage echo van al het waken in ons land en hier? Het Detentiecentrum Kamp van Zeist gaat dicht in de loop van 2017. Wat is onze reactie vraagt ook de pers. Gaan we op een andere manier door? Wat is Uw reactie? Denk met ons mee en laat de komende maanden iets van Uw mening weten. Ook via de website wakezeist.nl. Nog hoeveel waken?

Wij schrijven kwade geschiedenis maar ook goede. Een proces van decentralisatie van de opvang van vluchtelingen naar de gemeenten is in ons land op gang gekomen en niets zal het tegenhouden. Waar krijgen vluchtelingen een gezicht? Waar gaat de gemeenschap om  hen heen staan? Dichtbij. Als dichtbij de vreemdeling ons aankijkt zien wij een medemens. In de spiegeling van haar ogen onszelf. Een traan van menselijkheid. Laten de gemeenten hun opvangbeleid ontplooien om te zorgen voor groeiende menselijkheid. Dat mondt uit in overzichtelijke woongelegenheid, van meet af aan scholing, nuttige arbeid, aandacht voor inburgering en integratie. Voorbeeld: in Amsterdam is in opdracht van de gemeente Amsterdam het vreemdelingenloket  geopend. Doel is om perspectief te bieden aan al of niet uitgeprocedeerde vreemdelingen gericht op het (alsnog) verkrijgen van een verblijfsdocument of op terugkeer naar het land van herkomst.

De EU en Turkije hebben recent een overeenkomst gesloten over de aanpak van de grote aantallen vluchtelingen die naar Europa toekomen. Vluchtelingen die via Turkije op Griekenland aankomen, worden weer teruggestuurd naar Turkije. In ruil voor elke vluchteling die deze gevaarlijke oversteek maakt, wordt vanuit Turkije een Syrische vluchteling hervestigd binnen Europa. VluchtelingenWerk heeft de volgende reactie gegeven:
“In deze deal vraagt Europa een tegenprestatie voor haar solidariteit. De goede elementen uit deze deal – investeren in opvang in de regio en hervestiging – worden overschaduwd of bijna teniet gedaan door het feit dat ze worden gekoppeld aan hoeveel mensen de oversteek maken. De één op één uitruil van vluchtelingen tussen de EU en Turkije moet worden losgelaten, die is immoreel.
Daarnaast is de papieren werkelijkheid van deze deal anders dan de praktijk; Turkije is absoluut geen veilig derde land. Turkije detineert nu al tegengehouden en teruggestuurde vluchtelingen en ontneemt hen de vluchtelingenstatus. Bovendien stuurt Turkije vluchtelingen nu al terug naar onveilige landen als Afghanistan, Irak en Syrië. Los daarvan moet je mensen volgens Europees recht wel eerst individueel toetsen voordat je ze in dit geval vanuit Griekenland zomaar kunt terugsturen. De Griekse asielprocedure is nu absoluut niet op orde en het ontbreekt Griekenland aan capaciteit om daar op korte termijn een zorgvuldige asielprocedure plaats te laten vinden.”

Vorige week dinsdag vond er een debat plaats in de Tweede Kamer over deze deal. Ten behoeve van dit debat heeft VluchtelingenWerk een brief geschreven waarin ze premier Rutte en staatssecretaris Dijkhoff oproepen om de bescherming van vluchtelingen centraal te stellen in de deal in plaats van het beheersbaar maken van de instroom.  Ook de Europese kerkgenootschappen, verenigd in het CEC, de Conference of Eurpean Churches, hebben Europa opgeroepen tot een humaner vluchtelingenbeleid en veilige routes door Europa. De komende tijd zal ons leren hoe de humaniteit in Europa het houdt. En daarmee of Europa met zijn sociale en culturele waarden het houdt.
Wat ons betreft: als alles duister wordt, ontsteek een lichtend vuur. Wij gaan door met waken.

Tekst wake 3 januari 2016

Sinds de oorlog in voormalig Joegoslavië is de stroom vluchtelingen niet zo groot geweest in ons land en inEuropa. Vluchtend voor oorlog hebben mensen weinig keus: ze varen in te kleine bootjes voor te veel geld de Middelandse zee over en bereiken de zuidgrenzen van ons werelddeel.
De situatie daar is onvoorstelbaar slecht. Stichting Bootvluchteling zet zich in waar acuut nood is, op alle plekken waar vluchtelingen aankomen. Momenteel concentreert die hulp zich op Lesbos, Kos, Leros en in Athene. Op de facebookpagina schreef deze organisatie een “feestdagen Marathon” over de hulp rond Kerst en Nieuwjaar. Daaruit geef ik u een bloemlezing.
Gespot: een brancard van twee stokken en een Arabisch tapijt. Een oude vrouw is hierop van Syrië naar Turkije gedragen en meegekomen op de boot. Nu ligt hij verlaten op het strand. De reis van de vrouw gaat verder, met naar wij hopen voldoende handen en middelen om haar te dragen.
Nauber Baban kwam als vluchteling uit Koerdistan in de jaren 90. Nu is hij vrijwilliger voor Stichting Bootvluchteling in Athene. Hij helpt de boten aan land brengen, droge kleding en water uidelen, maar ook is hij paraat als er midden in de nacht iemand op zijn weg komt die naar het ziekenhuis moet.


Kerstavond op Lesbos: Het team is bijeengekomen, telefoons en auto’s gereed. Maar zij kunnen samen kerst vieren om juist de komende dagen warmte en een lichtstraal door te kunnen geven. Lichtpuntjes hoef je niet te zoeken. Je kunt er ook een zijn.
1e Kerstdag. Een groep komt rustig binnenvaren. Een aantal opvarende blijkt geen zwemvest te dragen. Dat komt vaker voor.
27/12 Stichting Bootvluchteling werkt nauw samen met andere organisaties. Het international rescueteam heeft een nieuw kamp geopend waar vluchtelingen een tussenstop kunnen maken. Stichting Bootvluchteling verleent medische zorg in het kamp. Vandaag arriveren 10 boten.
Er zijn 50 BIOMass Stoves overhandigd aan kamp Tepe. Dat zijn kompacte kookkacheltjes.
30/12 Soms komen ook ’s nachts boten aan. Maar gisteren stond er flinke wind en waagde gelukkig niemand de oversteek.
31/12 Doordat de registratie wat achter loopt blijven mensen wat langer in dit kamp waar de temperatuur deze nacht tot onder het vriespunt komt. Op Lesbos alleen al kwamen dit jaar 350.000 vluchtelingen aan. Voor het nieuwe jaar wensen wij hen een veilige plek in Europa en het begin van een nieuwe toekomst voor hen.

In Nederland is de ontvangst heel wisselend. Ik ben blij als ik asielzoekers hoor zeggen: het is goed in Nederland, iedereen is goed voor mij! Dat is onder andere dankzij 11.000 nieuwe vrijwilligers die zich het afgelopen jaar aanmeldden bij Vluchtelingenwerk! En dan natuurlijk al die andere vrijwilligers die actief zijn geworden.

Er speelt bij anderen angst en onzekerheid. 
In Den Bosch is op kerstavond jaarlijks de lichtjesprocessie waarbij herdenken van dierbaren centraal staat. Op het laatste moment werden 50 vluchtelingen uitgesloten van deelname. Uit angst voor opruiende moslims, en ook uit angst voor reacties van de eigen gemeente (Wat doen die mensen hier,zullen ze zeggen).
In Kaatsheuvel zijn sommige ouders van kinderen uit het speciaal onderwijs bang dat de route langs het nieuwe AZC niet meer veilig is. Besloten wordt, na veel gesprekken, dat deze kinderen begeleid zullen worden op hun route.
De noodopvang in een recreatiepark in Kaatsheuvel biedt 1.200 vluchtelingen een plek, tot 1 april. Mooi zou je zeggen. Maar er zijn wel tientallen afmeldingen, niet alleen voor een paar dagen maar ook voor het hele seizoen. Dat komt vast ook door de honderden Europeese migranten (uit het Oostblok) die hier permanent wonen. 

Samen kunnen wij het, is de titel van een initiatief van mensen die hun stem willen laten horen tegenover de ongefundeerde negatieve geluiden inzake de opvang van vluchtelingen. U kunt de petitie tekenen, informatie staat op de liturgie. 

Waar zijn vluchtelingen dan wel welkom? In Wolvega bijvoorbeeld.
Gisteren bij 1 Vandaag was er ook mooi portret van de nieuwe bewoners in Wolvega, Ze woonden in AZC Oranje, en hebben recht op een woning. De Overheid biedt sinds kort sobere huisvesting: meer mensen bij elkaar, gezamenlijk gebruik van sanitair en keuken. Dat is een teleurstelling voor de vluchtelingen, ze zouden ooit een huis krijgen. Dat komt ook wel, maar later. Gemeente Wolvega heeft een school omgebouwd in kleine eenheden. De gezinnen uit het AZC worden gekoppeld aan een vrijwilliger die ze welkom heet en helpt bij het thuisraken in Wolvega.

In Zeist / Soesterberg bijvoorbeeld.
Op Oudejaarsdag waren er heel veel oliebollen voor de mensen in de Noodopvang. Het Platform Welkom in Zeist – straks meer daarover- kreeg massaal gehoor op de oproep daarvoor.
Er was een feestje met warme koffie en bollen, en een djembe-band. En wie het te koud of te eng vond kreeg oliebollen op de kamer bezorgd. Inwoners van Zeist en Soest hadden (soms voor het eerst) oliebollen gebakken en kwamen om samen met vluchtelingen warme chocolademelk te drinken.
En dit was tijdens het laatste 8-uur journaal van vorig jaar bij de NOS te zien.

Ook de mensen in de vreemdelingendetentie kregen een presentje voor Kerst. Natuurlijk Een telefoonkaart, al jaren een goede traditie om mensen de kans te geven hun geliefden een keer of extra te bellen. En daarbij kregen alle 155 mensen ook een roos, een teken van liefde en verbinding.
Er is genoeg geld om de komende maanden, met Pasen en Pinksteren, weer een telefoonkaart te geven, en tussendoor ook de nieuwe mensen die binnen komen.

Auteur: Tetske Haalboom

Situatie nu

door Gijs wilderman

Wake, Kamp Zeist, 3 december 2023,

Hier zijn we weer bij Kamp Zeist, voor de zoveelste keer. Om steun te geven en solidariteit betuigen aan mensen die niets anders gedaan hebben dan vluchten voor armoede, honger en dorst en het geweld van oorlog en dictaturen. Ooit gehoopt om een gastvrij Nederland die de vreemdeling van harte welkom heet bij de poort. Nou, dat was al lastig maar na 22 november is het haast onmogelijk geworden. Een man van een partij, die eigen volk eerst’ roept, geen vrijheid van godsdienst voorstaat, die discrimineert en nog veel meer nare zaken, is de grootste geworden in dit land en wordt misschien wel Minister-president. God verhoedde het.
Wat zijn wij Nederlanders bange en kleine bekrompen burgers geworden. En waren we ook al niet eerder een volgevreten en zelf voldaan en kortzichtig volkje met oogkleppen op voor wat de nood in de rest van de wereld betreft. Steeds meer Nederlanders gedragen zich als de spreekwoordelijke boer, die niet vreet wat hij niet kent. Wat onbekend is, is slecht Opkomen voor het algemeen belang is eigen belang geworden Een narcistisch volk van ikke ikke ikke en de rest kan stikke.
Is er nog een andere kant? Jawel, we zijn toch ook mensen die wel de woorden en daden uit de bijbel van Matthäus 25 begrijpen. Ik had honger en dorst en jullie hebben mij eten en drinken gegeven. Ik was een vreemdeling maar jullie hebben mij onderdak gegeven. Ik was naakt maar jullie hebben me gekleed. Ik zat in de gevangenis maar jullie hebben mij bezocht. Gelukkig deze mensen zijn er ook. Daarom staan we hier voor mensen die alle rechten lijken te hebben verspeeld en door wie?
Waarom zijn er zoveel Nederlanders bang voor vreemdelingen? Een aanbevelingsrapport zeer recent van de Adviesraad Migratie zegt dat er vele mogelijkheden zijn om te integreren in onze samenleving in onderwijs, vakopleidingen. We hebben elkaar nodig. Weg met die achterdocht
Vluchtenwerk Nederland laat vanuit hun site weten met woorden van de Syrische Tahira, Dat we het niet moeten hebben over wij en zij maar over ons. Ons wonen allemaal samen op dit lapje grond onder dezelfde hemel. Doorgaan om te zorgen dat de universele verklaring van de mensenrechten gewaarborgd blijven. Iedereen wordt vrij en met dezelfde rechten geboren. Je hebt recht op leven en vrijheid. Slavernij is verboden, marteling is verboden. Je mag niet zo maar worden opgesloten of het land worden uitgezet. . Je mag je eigen Godsdienst of overtuiging kiezen. Je bent vrij om je in de wereld te verplaatsen. Daarom zijn we hier. Voor de mensen achter ons, voor de miljoenen ontheemden o.a. in Soedan. Voor de slachtoffers van de oorlog. Wereldburgers zijn we samen.
Salamaleikum riep de Brabantse Maria vanuit haar tuin naar de nieuwe Syrische buurvrouw. Die begroeting was de start van een vriendschap. We zijn familie geworden zegt Maria. Wim en ik hebben er gewoon vier kleinkinderen bij.
Het is zo in tegenspraak met het geweld bij de grenzen waar vluchtelingen stuiten op onmenselijke behandelingen. Pushbacks, ondermaatse opvangcentra
Laten we worden en zijn als Maria en Wim, solidair met de vluchtelingen
Vandaag is het de eerste Advent. Advent dat komst betekent. Op naar het kerstfeest waar we elk jaar opnieuw de geboorte vieren van een kind dat vrede op aarde zal brengen. Het is soms geloven tegen beter weten in, maar altijd is er ook weer de hoop dat het kan
Ik ga eindigen met woorden van Theoloog, kerkvader en bisschop Augustinus die rond het jaar 400 leefde.
Het zijn slechte tijden. Het zijn moeilijke tijden,
Dat zeggen de mensen tenminste.
Laten we liever goed leven, dan worden de tijden vanzelf goed.
Wij zijn de tijden, zoals wij zijn, zijn de tijden.
Waarom teleurgesteld zijn, waarom mopperen?
De wereld is slecht, ja zeker slecht. Wat is dan slecht aan de wereld?
Want de hemel en de aarde en het water zijn niet slecht.
En alles daarin, de vissen, de vogels, de bomen ook niet.
Laten we dan liever goed leven.
Dan worden de tijden vanzelf goed, want wij zijn de tijden
Zoals wij zijn zijn de tijden.
Dat we blijven geloven en werken en verlangen naar een wereld van vrede waar voor iedereen een plek is.
Ik wens u allen een zalig kerstfeest.

Bron: Herman Franke, schrijver
Adviesraad Migratie
Vluchtelingenwerk Nederland.
Kerkvader Augustinus, citaten.

Oefenen in spreken over vrijheid

door Klaas Eikelboom

De situatie nu zoals uitgesproken op de wake van 6 augustus 2023 voor het detentiecentrum Zeist.

Het is de eerste keer dat we hier bij elkaar zijn na de val van het kabinet. We krijgen verkiezingen. Het kabinet is gevallen over verschil van inzicht over onze omgang met de vreemdeling. Dat zal ook de inzet worden van de verkiezingen. Wij moeten ons daar op voorbereiden. En ik wil onze tijd hier gebruiken met wat oefeningen voor die voorbereiding.

Eerst een korte inleidende vraag aan jullie. Hoe bereiden jullie je voor op de verkiezingen? Een van de antwoorden was het doornemen van de verkiezingsprogramma’s.

Nu komt er een klein stukje politieke theorie. Het zal gaan tussen links en rechts. Beide vleugels hebben hun lievelingswoorden. Links zal het hebben over solidariteit. Dat hoop ik tenminste. Maar rechts, rechts is dol op het woord vrijheid. Er is zelfs een partij die dat in zijn naam heeft opgenomen.

Vrijheid kan echter van alles betekenen. Er hang veel vanaf hoe je het invult. Daar gaan de volgende drie oefeningen over. Maar eerst laat ik een stuk muziek horen.

Voor iemand uit Rusland heeft dit stuk muziek een extra betekenis. Even terug in de geschiedenis naar 1982. Brezhnev was de leider van de Sovjet-Unie en toen hij overleed was het onzeker wie hem op zou volgen. Terwijl zijn potentiële opvolgers onderling probeerde uit te maken wie zijn positie ging overnemen, durfden ze bij het nieuws niets naar buiten te brengen. De oplossing van de radiozenders was om de hele dag Het Zwanenmeer van Tjaikovski te spelen. Dat werd ook het draaiboek voor de opvolging van Tsjernenko en Andropov. Het zwanenmeer betekent dat de machthebbers je niet informeren over de gebeurtenissen die uiteindelijk wel jouw leven gaan bepalen.

En toen in 1991, na de val van de muur, opeens het Zwanenmeer op de radio gespeeld werd, had dit het effect van een noodsignaal. Er was een coup poging gericht tegen Gorbachov. Duizenden burgers gingen als antwoord de straat op en konden zo de afloop beïnvloeden.

Nu is het anders. De ene na de andere televisiezender in Rusland wordt ongewenst verklaard. De onafhankelijke zender TV Rain eindigde haar laatste uitzending vanuit Rusland met het Zwanenmeer. De boodschap is duidelijk. Er is niemand meer om je te informeren over wat er nu eigenlijk gebeurt in Rusland. En soms tekent iemand met een spuitbus een paar danseressen op een viaduct in Moskou, als minimale vorm van protest. Het regime haalt dat dan gelijk weg.

Dit is de eerste de oefening. Besef dat vrijheid is dat je kunt benoemen wat je ziet en praten over wat je meemaakt. Hier in Nederland kan dat, zonder dat je gebruik hoeft te maken van allerlei codes. Gebruik die vrijheid.
En TV Rain zendt nu uit vanuit Amsterdam. Dus de vrijheid die we hier hebben (of nog hebben), kan bijdragen aan de vrijheid van anderen.

De tweede oefening gaat over de vrijheid in ons denken. Er is oorlog in Europa. Wat was de laatste oorlog waarin Nederland betrokken was? En bedoel ik Nederland alleen, dus niet in een coalitie met andere landen. Wie weet dat? Een aantal bezoekers van de wakes noemen terecht de Indonesische onafhankelijkheidsoorlog.

Wij krijgen deze oorlog op school onder de naam politionele acties.
Het was een oorlog en werd veroordeeld in de eerste VN-resoluties. Een oorlog met oorlogsmisdaden en veel burgerslachtoffers. Noch steeds wordt in Nederland de term woord politionele acties gebruikt. En als de Russen het hebben over de z.g. Speciale operatie keuren we dat af. Hoe werkt dat? Subtiele leugens zijn vaak succesvol omdat ze ons beschermen tegen de onaangename waarheid. Oefen je er in om weerstand aan dit mechanisme te bieden.

Voor de derde en laatste oefening gebruik ik een citaat van Navalny. Hij is recent opnieuw veroordeeld en zijn gevangenisstraf is met twintig jaar verlengt: En tijdens dit proces brengt hij het volgende naar buiten:

Iedereen in Rusland weet dat als je recht zoekt via de rechter je volkomen weerloos bent. Je kunt beter de hoop opgeven. Dit land wordt namelijk geregeerd door een crimineel. Conflicten worden opgelost door te dealen, door om te kopen, door te bedriegen en te verraden en alles wat mensen in het leven ter beschikking hebben, maar niet meer door een wet.

En vervolgens maakt hij een sneer na de afloop van de meest recente coup en de deal met Wagner.

Wij hebben in Nederland wat hij nastreeft voor Rusland, en waar hij een zware prijs voor betaald n.l. de rechtstaat. In een rechtstaat heb je wetten. Die zijn toegankelijk voor iedereen. Oefen je er in om op te merken wanneer wetten worden vervangen door deals. Want deals zijn niet bereikbaar voor iedereen. Die kunnen alleen afgesloten worden door en voor mensen die macht meebrengen aan de onderhandelingstafel.

Ik eindig met een voorbeeld. In de week na de val van het kabinet sloot Mark Rutte onder twijfelachtig mandaat een deal met de leider van Tunesië. Worden de mensenrechten hierbij gewaarborgd werd hem hier gevraagd. Natuurlijk, dat hebben we afgesproken.

Gebed wake 2 juli

Tijdens de wake klinkt het volgende gebed met gezongen acclamatie:
Wij bidden U God, voor iedereen die ontheemd is. Dat vluchtelingen,
vreemden geen niemanden worden. Dat ze de kracht en de moed mogen
ontvangen om door te gaan. Dat zij de hulp ontvangen om een plek te
vinden waar ze thuis kunnen zijn.
Keer U om naar ons toe, keer ons toe naar elkaar.
Wij bidden U God, voor mensen die verantwoordelijkheid dragen voor het
asielbeleid. Dat zij ook hun hart laten spreken, omdat het om mensen gaat
en niet om nummers.
Keer U om naar ons toe, keer ons toe naar elkaar. Wij bidden U God, voor alle vrijwilligers die zich inzetten om van een huis een echt thuis te maken voor alle mensen die dat nodig hebben. Voor
mensen die hier waken. Dat ze de inspiratie, kracht, energie en voldoe-
ning mogen blijven ontvangen om dit belangrijke werk te blijven doen.
Keer U om naar ons toe, keer ons toe naar elkaar. Wij bidden U God, voor onszelf. Dat ook wij ons hart mogen openstellen
voor hen die hun land zijn ontvlucht en een onderkomen bij ons zoeken.
We voelen ons vaak zo machteloos. Geef ons de kracht om naar ze toe te
gaan.
Keer U om naar ons toe, keer ons toe naar elkaar.
Houd ons gaande God op uw weg van liefde en wijsheid. Verhoor ons
gebed en blijf ons nabij. Amen.

Gebed wake 7 mei

God, we zien bijna dagelijks vluchtelingen,
uit een boot gekomen of opgevist uit zee.

Nat, hongerig en angstig zijn ze,
maar vastberaden op zoek naar een nieuwe toekomst.
En wij stoppen ze achter hekken, achter prikkeldraad.

We zeggen dat het zo niet gaat, dat ze met teveel zijn,
dat we natuurlijk doen wat we kunnen, maar dat we de stroom niet aankunnen en dat er regels moeten komen, rechtvaardige regels, natuurlijk – maar intussen verdwijnen onschuldige mensen achter hekken.

En wij, vrije mensen, voelen ons ongemakkelijk, schamen ons, staan hier en bidden voor hen die zich verlaten voelen voor hen voor wie de toekomst gesloten lijkt voor hen die wanhopig worden van het wachten.

Wij bidden dat wij niet vergeten wat vrijheid betekent, dat wij geroepen zijn mens te zijn voor elkaar, dat wij elkaar het leven gunnen, in vrijheid en in vrede.
Amen.

Waarom waken wij?

Op Goede Vrijdag 7 april om 15:00 uur hield de Franciscaanse Vredeswacht een wake voor de hekken van het Detentiecentrum Zeist.

Hierbij klonk ook weer het ‘Waarom waken wij’. Tetske Haalboom, afd. Zeist stelde deze verklaring op:

De maandelijks wake op de 1e zondag van de maand wordt al 17 jaar door Wake Zeist georganiseerd.
De directe aanleiding was de Schipholbrand.
Onze toenmalige werkgroep van de Raad van Kerken was aan het onderzoeken, wat er in het detentiecentrum gebeurde.

In de nacht van 26 op 27 oktober 2005 kwamen elf mensen om het leven bij een grote brand in een cellencomplex, het “Detentie- en Uitzetcentrum Schiphol-Oost”. Deze mensen konden niet meer uit hun cellen worden bevrijd door de bewaarders. De bewaarders slaagden er nog wel in om 21 van de 26 cellen te openen waardoor 32 cel bewoners hun cellen konden verlaten. In totaal raakten vijftien mensen, zowel bewaarders als cel bewoners, gewond en een vleugel van het gebouw werd verwoest.

Dezelfde dag zijn 110 mensen verplaatst naar Vreemdelingendetentie Zeist. Voor ons was dat aanleiding om een wake te organiseren op de 1e zondag van november 2005. Dat hebben we sindsdien altijd gedaan. Als stem tegen de slechte omstandigheden waaronder vreemdelingen vast zitten en vooral als protest tegen het opsluiten van mensen zonder strafblad, voor onbekende tijd. Ook op deze plek in het bijzonder tegen het uitzetten van kinderen, gezinnen, die vele jaren in Nederland wonen.

Het aantal gedetineerden is sindsdien gegroeid naar bijna 1000, en daarna gekrompen naar wat het nu is: een gesloten gezinsvoorziening ofwel het GGV. Het is een locatie voor vreemdelingenbewaring van gezinnen met minderjarige kinderen en voor alleenstaande minderjarige vreemdelingen (AMV) die Nederland moeten verlaten. Er zitten ook vrouwen, rond de 20 en soms alleenstaande jonge vreemdelingen. Het GGV is alleen in Zeist.

De omstandigheden zijn hier goed. Maar het wachten blijft én de vrees voor een ongewisse toekomst

April 2023
Tetske Haalboom

Situatie Nu

Situatie nu n.a.v. de Studium Generale avond, een initiatief van de Universiteit van Utrecht, over het asielbeleid (Bob Horjus -Zeist).
Een puntsgewijze samenvatting:
• Het huidige beleid leidt tot allerlei chaos. De crisis is ‘gemaakt’. De opvang is recent onrealistisch afgeschaald. Het is met alle geo-politieke en klimaat- en natuur crises verstandig om ongeveer 20.000 plekken paraat te hebben en dat zijn er nu veel te weinig geweest.
• Mogelijk beïnvloed door Rutte’s onrealistische uitspraak ten tijde van de Turkije deal: ‘We mikken op 0 instroom’.
• Kleine opvanglocaties werken beter dan grote >> te weinig mogelijkheden voor integratie, moeilijker te managen.
• De politiek luistert niet echt naar wetenschappers. Waarschijnlijk omdat ze bang is voor ‘het electoraat’.Ze nemen de leiding niet, maar volgen het electoraat.
• Het electoraat is gevoelig voor framing> Er wordt veel focus gelegd op wie niet mag komen en niet op wie wel (graag) mag komen.
• Asielzoekers hebben dezelfde belangen als Nederlanders. Ze worden tegen elkaar uitgespeeld in het woningtekort. Ze worden geframed als woon-concurrenten, maar er is gewoon een slecht woonbeleid gevoerd door de overheid.
• Oproep: Laat asielzoekers en illegalen werken. We hebben de arbeidskrachten nodig. Ze leveren dan geld op (belastingen), kunnen in hun levensonderhoud voorzien en hoeven niet met belastingcenten onderhouden worden.
• Historisch (voor 1814) waren grenzen meer bedoeld om aan te geven waar de invloed van staten eindigde en begon. Mensen liepen in en uit waar men de meeste levenskansen had. Onze strenge bewaking houdt mensen tegen maar bevordert ook dat mensen niet meer zelf weggaan. Argument is: als ik wegga kom ik er nooit meer in.
• Het zou ethisch beter zijn als we een eerlijke handelspolitiek zouden hebben (niet alleen grondstoffen importeren, maar ook eindproducten, omdat dat werkgelegenheid in de regio schept).
• Opvang in de regio is al staand beleid. UNHCR zorgt al voor opvang in de regio.