Oktober 2014
Isolatiecel
Je kunt een rondleiding krijgen door het Detentiecentrum, allervriendelijkste ontvangst.
Het is dan schrikken als je in de officiële gegevens leest dat vorig jaar 662 maal gedetineerde vluchtelingen in de drie detentiecentra in een isolatiecel werden opgesloten. . Was het voor straf: dan gemiddeld 7 dagen. 30% meer dan eens. Elke dag zitten er dus vluchtelingen in een isolatiecel. Op advies van een psycholoog zijn voorzieningen beschikbaar. Komt de psycholoog zelf ook? En de pastorale zorg? Er is geen bezoek, in de isolatiecel staat een stoel, een toilet en een ventilator. Het beddengoed wordt overdag vaak weggehaald. Een uur luchten in de luchtkooi. Tegenwoordig wordt er wat te lezen gegeven. Voor toch al getraumatiseerde mensen is dit, naar wij vermoeden, vreselijk en volstrekt inhumaan.
Helemaal geen dansen op het slappe koord
We lezen de brief in de Volkskrant van 1 september jl. van Cees van den Broek, voorzitter St.Vluchtelingkinderen, Driebergen:
Er is sprake van een misverstand rond noodopvang van illegalen. Het asielbeleid zou vaak dansen op het slappe koord tussen de pijlers van juridische duidelijkheid en barmhartigheid.
Maar het Europees Comité voor Sociale Rechten van de Raad van Europa heeft deze zomer uitdrukkelijk bepaald dat ook illegalen bij de overheid aanspraak kunnen maken op basisvoorzieningen als onderdak, voedsel en kleding. Staatssecretaris Teeven kent die uitspraak. Niks dansen op het slappe koord. Juridisch kan het niet duidelijker. Ook het College voor de Rechten van de Mens is zeer bezorgd over de behandeling van afgewezen asielzoekers….Het waarschuwde in juni voor calamiteiten. Ook daaraan schijnt de staatssecretaris geen boodschap te hebben. Nu is het College niet zo maar een clubje vluchtelingenpamperaars maar bij wet in het leven geroepen. Teeven lapt dus niet alleen het Europees, maar ook het Nederlands recht aan zijn laars. Van afgewezen asielzoekers verwacht hij dat ze zich bij de uitspraak van een rechter neerleggen. Laat hij dat zelf ook doen. Dat had de trieste gebeurtenissen in de Amsterdamse parkeergarage wellicht kunnen voorkomen.
Herenigde gezinnen gezien?
Hetzelfde college heeft nagegaan hoe het ging met de bijna 20.000 aanvragen voor gezinshereniging in 2012. In eerste instantie werd de helft afgewezen. Het college heeft de staatssecretaris opgeroepen om ervoor te zorgen dat deze gezinnen hun mensenrechten kunnen realiseren. Er zijn te veel onnodige barrières, zoals de inkomenseis die niet in lijn is met de Europese Unie Gezinsherenigingsrichtlijn en veel te streng wordt toegepast.
Nooit meer kinderen op Kamp van Zeist in de cel!
Gezinnen met kinderen die op Schiphol aankomen en niet door de Marechaussee en IND worden toegelaten, worden de daarop volgende twee weken niet meer in het Justitieel Complex op Schiphol in de cel gezet, maar nu hier binnen de muren van Kamp van Zeist in een zestal kindvriendelijke gevangenispaviljoens. Met eigen kookgelegenheid, personeel zonder uniform en met groen verborgen omheining. Ook gezinnen die uitgeprocedeerd zijn worden vlak voor uitzetting hier opgesloten. Op een kale binnenplaats met celbeleving: het Detentiecentrum staat met zijn gebouwen op een grote zandvlakte omringd door 5 meter hoge lange betonnen muren. Om de muren aan het oog te onttrekken kun je nooit genoeg struiken en bomen planten. Je zult ze moeten slopen. Dat moet trouwens toch, want, we blijven dat bij herhaling benadrukken, detineren in detentiecentra is wettelijk verboden. Die muren zijn illegaal. En kinderen moeten zich veilig en op hun gemak voelen. Op die kale zandvlakte staan volgens de planning sinds 1 oktober: 6 tijdelijke gezinspaviljoens voor max. 6 personen, een tijdelijk gebouw voor max. 10 alleenstaande minderjarige vreemdelingen en een activiteiten-gebouw. De permanente bouw moet op het Zeister stuk v/h grondgebied plaats grijpen in het eerste kwartaal van 2015.
De staatsecretaris Teeven spreekt van een zorgwekkende situatie, wij ook. Hij maakt zich met zijn celbeleving zorgen over het onzekere bestaan in de illegaliteit dat kinderen tegemoet gaan als ze niet onder toezicht zouden staan, zoals 45 gezinnen ontsnapt uit de vrijheidsbeperkende locaties toen ze de datum van hun uitzetting hoorden. Dus, zegt hij, moeten kinderen in de gesloten gezinsvoorziening “zonder celbeleving”? Wij zeggen tegen de staatssecretaris: hier geen kinderen in de cel ! Geen verscherping, geen terugval van beleid, geen beleving van “geen celbeleving”! Niet hier, niet ergens anders, nee geen kind in de cel. Nooit meer opnieuw hier kinderen in de cel.