Medische zorg

December 2013

Ziek en zwak, oud en angstig

Bij de start van dit detentiecentra heeft vast en zeker niemand bedoeld dat deze cellen ooit zouden worden gebruikt voor zieke asielzoekers. Het systeem was er voor vitale bolletjesslikkers. De vloek van de boze daad leidde tot iets rampzaligs. Soms hoogbejaarde mensen worden hier achtergevangenisdeuren gezet. Soms ernstig zieke mensen worden hier opgesloten. Soms zijn er ernstige problemen met hun medicijnen. Opmerkelijk vind ik hoe lang het geduurd heeft voordat er over een brede linie ernstige vragen en zorgen gingen klinken over het niet goed functioneren van de medische opvang, verzorging en ook de medische advisering in de vreemdelingenbewaring. Eergisteren was er een rondetafelgesprek over het werk van het Bureau Medische Advisering tussen de Directie Migratiebeleid, het Bureau Medische Advisering en advocaten en wetenschappers. Ondermeer ging het over de onafhankelijkheid en onpartijdigheid van het Bureau Medische Advisering, dat de IND zwaarwegend advies geeft. Is de IND-arts een gevaar voor de zorg?

Europees Comité voor Sociale Rechten van de Raad van Europa: immediate measure opvang

Op 25 oktober 2013 kwam het ECSR met een voorlopig besluit nav de klacht van de PKN over het recht op voedsel, kleding en onderdak. De Nederlandse overheid moet zorgen voor basale voorzieningen voor mensen zonder rechtmatig verblijf die in Nederland leven. De bodemprocedure voor een permanent recht op opvang loopt nog.

Het ECSR oordeelt dat “In light of Rule 36, it considers that the persons concerned by the complaint evidently find themselves at risk of serious irreparable harm to their lives and their integrity when being excluded from access to shelter, food and clothing” en nodigt voorts Nederland uit tot het nemen van maatregelen: “adopt all possible measures with a view to avoiding serious, irreparable injury to the integrity of persons at immediate risk of destitution, through the implementation of a co-ordinated approach at national and municipal levels with a view to ensuring that their basic needs (shelter, clothes and food) are met”.

De bewindsman staatssecretaris F. Teeven zegt echter te begrijpen dat het de ECSR vooral gaat om vreemdelingen in een medische noodsituatie. Hij meent geen uitvoering aan dit vonnis te geven omdat in Nederland door de overheid al gezorgd wordt voor vreemdelingen in medisch  precaire situaties., volgens hem. En wie actief werkt aan de eigen terugkeer naar elders krijgt immers onderdak van de Rijksoverheid, zegt hij. Wij voorzien dat de Nederlandse rechter weer bij de praktische uitvoering van het vonnis betrokken moet worden.  

Wij bepleiten op korte termijn tien dingen:

  • Klinker geen ongedocumenteerde mensen in winters klimaat.
  • Raadpleeg een onafhankelijk arts of psychiater voordat iemand in detentie wordt opgesloten.
  • Begeleid extra-kwetsbare mensen, sluit ze niet op en helemaal niet in een isoleercel.
  • Geef informatie over het aantal zelfmoorden en overlijdens in de detentiecentra. Het hoge gebruik van de isoleercellen, 900 maal per jaar, vergt een zorgvuldige monitoring.
  • Maak gebruik van borgsom, garantstelling, open instellingen. Die zijn al een succes gebleken.
  • Laat de deuren van de cellen 24 uur per etmaal open.*Geef verlof tot begeleid bezoek aan terminale familieleden.
  • Onttrek de detentiecentra aan de werking van de Penitentiaire Beginselenwet.
  • Schaf het illegalenquotum af, waarbij de politie gehouden is om vierduizend ongedocumenteerden per jaar in de boeien te slaan. Sluit het jachtseizoen als er geen actief aanhoudingsbeleid zou gelden.
  • Laat de gedetineerden hun mobieltje in de cel mogen gebruiken, dat is nu volstrekt verboden.

Laten we in eigen land de mensenrechten weer gaan respecteren, ook wat onze ongedocumenteerden aangaat. Daarvoor blijven wij samen met de wakes bij het Justitieel Complex Schiphol en het Detentiecentrum Rotterdam opkomen.