door Gijs wilderman
Wake, Kamp Zeist, 3 december 2023
Hier zijn we weer bij Kamp Zeist, voor de zoveelste keer. Om steun te geven en solidariteit betuigen aan mensen die niets anders gedaan hebben dan vluchten voor armoede, honger en dorst en het geweld van oorlog en dictaturen. Ooit gehoopt om een gastvrij Nederland die de vreemdeling van harte welkom heet bij de poort. Nou, dat was al lastig maar na 22 november is het haast onmogelijk geworden. Een man van een partij, die eigen volk eerst’ roept, geen vrijheid van godsdienst voorstaat, die discrimineert en nog veel meer nare zaken, is de grootste geworden in dit land en wordt misschien wel Minister-president. God verhoedde het.
Wat zijn wij Nederlanders bange en kleine bekrompen burgers geworden. En waren we ook al niet eerder een volgevreten en zelf voldaan en kortzichtig volkje met oogkleppen op voor wat de nood in de rest van de wereld betreft. Steeds meer Nederlanders gedragen zich als de spreekwoordelijke boer, die niet vreet wat hij niet kent. Wat onbekend is, is slecht Opkomen voor het algemeen belang is eigen belang geworden Een narcistisch volk van ikke ikke ikke en de rest kan stikke.
Is er nog een andere kant? Jawel, we zijn toch ook mensen die wel de woorden en daden uit de bijbel van Matthäus 25 begrijpen. Ik had honger en dorst en jullie hebben mij eten en drinken gegeven. Ik was een vreemdeling maar jullie hebben mij onderdak gegeven. Ik was naakt maar jullie hebben me gekleed. Ik zat in de gevangenis maar jullie hebben mij bezocht. Gelukkig deze mensen zijn er ook. Daarom staan we hier voor mensen die alle rechten lijken te hebben verspeeld en door wie?
Waarom zijn er zoveel Nederlanders bang voor vreemdelingen? Een aanbevelingsrapport zeer recent van de Adviesraad Migratie zegt dat er vele mogelijkheden zijn om te integreren in onze samenleving in onderwijs, vakopleidingen. We hebben elkaar nodig. Weg met die achterdocht
Vluchtenwerk Nederland laat vanuit hun site weten met woorden van de Syrische Tahira, Dat we het niet moeten hebben over wij en zij maar over ons. Ons wonen allemaal samen op dit lapje grond onder dezelfde hemel. Doorgaan om te zorgen dat de universele verklaring van de mensenrechten gewaarborgd blijven. Iedereen wordt vrij en met dezelfde rechten geboren. Je hebt recht op leven en vrijheid. Slavernij is verboden, marteling is verboden. Je mag niet zo maar worden opgesloten of het land worden uitgezet. . Je mag je eigen Godsdienst of overtuiging kiezen. Je bent vrij om je in de wereld te verplaatsen. Daarom zijn we hier. Voor de mensen achter ons, voor de miljoenen ontheemden o.a. in Soedan. Voor de slachtoffers van de oorlog. Wereldburgers zijn we samen.
Salamaleikum riep de Brabantse Maria vanuit haar tuin naar de nieuwe Syrische buurvrouw. Die begroeting was de start van een vriendschap. We zijn familie geworden zegt Maria. Wim en ik hebben er gewoon vier kleinkinderen bij.
Het is zo in tegenspraak met het geweld bij de grenzen waar vluchtelingen stuiten op onmenselijke behandelingen. Pushbacks, ondermaatse opvangcentra
Laten we worden en zijn als Maria en Wim, solidair met de vluchtelingen
Vandaag is het de eerste Advent. Advent dat komst betekent. Op naar het kerstfeest waar we elk jaar opnieuw de geboorte vieren van een kind dat vrede op aarde zal brengen. Het is soms geloven tegen beter weten in, maar altijd is er ook weer de hoop dat het kan
Ik ga eindigen met woorden van Theoloog, kerkvader en bisschop Augustinus die rond het jaar 400 leefde.
Het zijn slechte tijden. Het zijn moeilijke tijden,
Dat zeggen de mensen tenminste.
Laten we liever goed leven, dan worden de tijden vanzelf goed.
Wij zijn de tijden, zoals wij zijn, zijn de tijden.
Waarom teleurgesteld zijn, waarom mopperen?
De wereld is slecht, ja zeker slecht. Wat is dan slecht aan de wereld?
Want de hemel en de aarde en het water zijn niet slecht.
En alles daarin, de vissen, de vogels, de bomen ook niet.
Laten we dan liever goed leven.
Dan worden de tijden vanzelf goed, want wij zijn de tijden
Zoals wij zijn zijn de tijden.
Dat we blijven geloven en werken en verlangen naar een wereld van vrede waar voor iedereen een plek is.
Ik wens u allen een zalig kerstfeest.
Bron: Herman Franke, schrijver
Adviesraad Migratie
Vluchtelingenwerk Nederland.
Kerkvader Augustinus, citaten.