Categorie archieven: In het nieuws

Soms komt WakeZeist in het nieuws.

Schipholbrand 2005

Kijk en luister naar de onthutsende reconstructie Schipholbrand (onder)

De slachtoffers van de Schipholbrand in 2005 waren elf gedetineerde personen zonder wettige verblijfstitel die verbleven in het cellencomplex van Schiphol-Oost. De namen van de slachtoffers zijn niet allemaal publiek gemaakt, omdat het verzoek van hun families hiertegen was, maar er zijn namen bekend gemaakt van enkele van de slachtoffers. 

• Elf gedetineerden: De brand, die op 27 oktober 2005 uitbrak, kostte het leven aan elf gedetineerden in het cellencomplex op Schiphol-Oost bij Oude Meer woedde.

• Vreemdelingen: Het ging om personen die vastzaten in vreemdelingenbewaring, zonder dat er sprake was van criminele activiteiten.

Van de elf doden waren er twee afkomstig uit Suriname, twee uit Turkije, twee uit Oekraïne en verder één uit Roemenië, Georgië, Bulgarije, Libië en de Dominicaanse Republiek.

Drie gedetineerden probeerden na de brand te ontsnappen maar werden, mede doordat helikopters werden ingezet, snel opgepakt. Kort na de brand werden alle gedetineerden elders in het land ondergebracht.

Toen de brand begon waren er minimaal 268 vreemdelingen in het complex. 39 van deze toenmalig afgewezen asielzoekers hebben op 31 augustus 2006 van minister Rita Verdonk alsnog een verblijfsvergunning gekregen.[1]

De dodelijke slachtoffers

Aanvankelijk was het aantal slachtoffers nog onduidelijk. In de eerste berichtgeving was melding gemaakt van slechts één dodelijk slachtoffer.[2] Pas later de volgende dag werd bekend dat het aantal elf bedroeg.[3]

• Robert Jules Arah (34 jaar, man, Suriname) (bekend in Nederland onder vier valse namen)

• Naiva Apensa (43 jaar, man, Suriname)

• Mehmet Ava (40 jaar, man, Turkije, Koerd)

• Kemal Sahin (51 jaar, man, Turkije, Koerd)

• Vitaliy Khvylovyy (30 jaar, man, Oekraïne) (echte naam: Taras Bilyk)

• Oksana Nynych (29 jaar, vrouw, Oekraïne)

• Gheorge Sas (21 jaar, man, Roemenië)

• Dato Khidiritsj Kasolev (20 jaar, man, Georgië)

• Vladislav Leniev Petrov (31 jaar, man, Bulgarije) (ook in bezit Portugees paspoort)

• Lofti Al Swaee Al Swaiai (32 jaar, man, Libië)

• Maribel Martinez Rodriguez (25 jaar, vrouw, Dominicaanse Republiek)

Reconstructie Schipholbrand 2005 27 oktober 2005

Haagse Gemeenschap van Kerken luidt noodklokken voor vluchtelingenkinderen Griekenland

Op dinsdag 29 september om half tien ‘s ochtends luiden de kerkklokken rond het Plein in Den Haag acht minuten en 20 seconden.

Acht minuten en 20 seconden, dat is precies 500 tellen. 500 is het aantal minderjarige asielzoekers dat Nederland op zou moeten nemen uit vluchtelingenkampen op de Griekse eilanden. Dat vinden meer dan 100.000 ondertekenaars van de petitie #500kinderen (), 173 gemeenten en 5 provincies, net als vele kerken, artsen, wetenschappers, (oud)politici van alle kleuren, prominenten, de groep voormalig onderduikkinderen en vele mensenrechten- en noodhulporganisaties.

Om half tien overhandigen 12 organisaties, waaronder VluchtelingenWerk, Defence for Children, Stichting Vluchteling en Kerk in Actie, deze petitie aan de woordvoerders asiel & migratie van de Tweede Kamer.

Ds. Derk Stegeman van de Protestantse Kerk Den Haag zegt: “We hopen dat onze noodklokken niet alleen op het Plein maar in heel Nederland te horen zullen zijn, en dat veel plaatselijke kerken dit gebaar over zullen nemen. Op een ander moment van de dag willen we vanuit de Haagse Gemeenschap van Kerken ook een wake houden. Waken, dat betekent voor mij wakker zijn, alert blijven en oog hebben voor mensen in nood. Waken is een verbindend gebeuren: iedereen, christelijk, anders religieus of niet-religieus kan eraan meedoen en wakker blijven, waken. Laten we ons hart openen voor de kinderen uit Griekenland!”

Luid de klokken – open de kerk

Doet u ook mee? Wat zou het mooi zijn als in vele gemeenten in Nederland om 9.30 uur de kerkklokken worden geluid – en wakes worden gehouden.

We hopen dat u hieraan mee wilt doen, ook al is de voorbereidingstijd erg kort. Alvast bedankt en heel fijn als u een foto van uw lokale activiteit met ons wilt delen (#500kinderen)!

Adviescommissie voor Vreemdelingenzaken in tijden van corona

Een update over migratie in tijden van corona van de Adviescommissie voor Vreemdelingenzaken.

Op 17 maart 2020 heeft de Adviescommissie voor Vreemdelingenzaken (ACVZ) een notitie uitgebracht waarin zij een aantal onderwerpen identificeert die een prominente rol zullen spelen in de discussie over de toekomstige invulling van het migratiebeleid. De notitie ‘Oproep tot een duurzaam migratiebeleid’ is gericht aan de programmacommissies van de politieke partijen en is bedoeld om hen te ondersteunen bij het formuleren van een doordachte visie op het te voeren migratiebeleid bij het schrijven van hun verkiezingsprogramma’s. De thema’s zijn gebaseerd op adviezen en rapporten die de ACVZ de afgelopen jaren heeft uitgebracht en bieden daarmee een quick view op het werk van de ACVZ.

Brief van Coalitie Geen Kind in de Cel aan de Tweede Kamer

Een coalitie van Amnesty International, Defence for Children, Stichting INLIA, Kerk in Actie, Stichting Kinderpostzegels Nederland, Stichting LOS, UNICEF Nederland en VluchtelingenWerk Nederland, heeft op 28 juni een brief aan de tweede kamer geschreven, in afwachting van hun Algemeen Overleg (AO) Vreemdelingen-en Asielbeleid,waarin ze een aantal suggesties geven met betrekking tot de bewaring van kinderen in vreemdelingendetentie. Deze suggesties zijn met specifieke aandacht voor:
(a) de duur van de detentie
(b) alternatieven
(c) de wijze van uitzetting en
(d) de discrepantie die dreigt te ontstaan voor toepassing van dwangmaatregelen bij kinderen in de Wet Terugkeer en Vreemdelingenbewaring.

De Coalitie Geen Kind in de Cel is zeer bezorgd over het feit dat alleenstaande kinderen lange tijd gedetineerd worden. Lees hier het hele artikel.

U kunt de brief hieronder lezen.

20190628brief-Coalitie-Geen-Kind-in-de-CelDownload

Lessen Schipholbrand in de wind geslagen

Nederlandse centra voor vreemdelingendetentie hebben nauwelijks lessen geleerd van de dodelijke Schipholbrand van elf jaar geleden. Dat concluderen Amnesty International, Stichting LOS en Dokters van de Wereld in het vandaag verschenen rapport Brand in het detentiecentrum Rotterdam. Afgelopen mei was er brand in het vreemdelingendetentiecentrum in Rotterdam. Het optreden tegen die brand en de nazorg voor de gevangenen vertoonden ernstige gebreken, zo blijkt uit het rapport. Mensen zijn later dan nodig uit hun cel bevrijd, in ieder geval vijf mensen werden naar aanleiding van de brand voor straf in een isoleercel opgesloten, geweldgebruik door personeel is niet onderzocht, meerdere mensen werden ontkleed en gevisiteerd en er is waarschijnlijk onvoldoende rekening gehouden met de kwetsbaarheid van degene die de brand heeft veroorzaakt.

De Inspectie Veiligheid en Justitie heeft geen onderzoek naar de brand ingesteld.

Lees hier het volledige rapport Brand in het detentiecentrum Rotterdam

Schipholbrand

Bij de Schipholbrand was een brand in het cellencomplex op Schiphol-Oost op 27 oktober 2005, waarbij elf gedetineerde vreemdelingen om het leven kwamen.

Veel kritiek kreeg de opvang van vreemdelingen en uitgeprocedeerde asielzoekers naar aanleiding van gebeurtenissen zoals de `Schipholbrand’. Bij de brand in het cellencomplex op Schiphol-Oost op 27 oktober 2005 kwamen elf gedetineerde vreemdelingen om het leven. Hun herkomstlanden waren een typerende staalkaart: Oekraïne, Suriname, Bulgarije, Libië, Turkije, Roemenië, Georgië en de Dominicaanse Republiek.

Schipholbrand: rapporten

In september 2006 leidde een zeer kritisch rapport over de Schipholbrand, dat de overheid verantwoordelijk stelde voor grove nalatigheid, tot het vertrek van twee ministers. Amnesty sprak zorg uit over berichten dat overlevenden van de brand elders werden geplaatst, maar nog altijd gedetineerd waren. In oktober 2008 kregen zestien overlevenden alsnog ieder een schadevergoeding van 10 duizend euro. Amnesty deed onderzoek naar toedracht van de brand en het verlies van mensenlevens en naar de achtergronden van de vreemdelingen, waaronder hun herkomstland en individuele omstandigheden, en legde een groot aantal vragen voor aan de overheid en een onderzoekscommissie. Onder meer beschouwde Amnesty de detentie van verscheidene vreemdelingen als onrechtmatig.